تاریخچه و تکامل کلاه کاسکت

محمود هاشمی

با سابقه فعالیت طولانی در زمینه ارائه محصولات مرتبط با موتور سیکلت در تمام ایران

تولید در 1403-04-05
بروزرسانی در1403-11-03

کلاه کاسکت، یکی از اصلی‌ترین تجهیزات ایمنی برای موتورسواران و سایر ورزشکاران درگیر با فعالیت‌های پرخطر، نقشی حیاتی در کاهش آسیب‌ها و حفظ جان افراد دارد. این مقاله به بررسی تاریخچه و تکامل کلاه کاسکت از آغاز تولید تا مدل‌های مدرن امروزی می‌پردازد.

تاریخچه آغازین کلاه کاسکت :

استفاده از کلاه‌های ایمنی به دوران باستان بازمی‌گردد، جایی که سربازان از کلاه‌خودهای فلزی برای محافظت از سر در جنگ‌ها استفاده می‌کردند. اما ایده‌ی استفاده از کلاه کاسکت برای موتورسواران در اوایل قرن بیستم شکل گرفت.

در دهه ۱۹۱۰، اولین کلاه‌های ایمنی برای موتورسواران تولید شد. این کلاه‌ها بیشتر از چرم ساخته می‌شدند و هدف اصلی آن‌ها جلوگیری از خراش‌ها و جراحات سطحی بود. با افزایش محبوبیت موتورسیکلت‌ها و مسابقات موتورسواری، نیاز به کلاه‌های ایمن‌تر احساس شد.

امروزه کلاه‌های ایمنی موتورسواری می‌توانند از کامپوزیت‌های الیاف کربن و کولار ساخته شوند. موادی بسیار سبک که مقاومت بالایی در برابر ضربه دارند. اما تاریخچه‌ی کلاه ایمنی موتورسواری چیست؟

اولین کلاه ایمنی موتورسواری چه زمانی اختراع شد؟ تاریخچه‌ی این عنصر بسیار مهم ایمنی چیست؟ در این مقاله، قصد داریم همه چیز را بررسی کنیم تا ببینیم ایمنی موتورسواری در طول سال‌ها چگونه تغییر کرده است. امیدواریم برایتان جالب باشد!

اولین چیزی که باید بدانید این است که موتور سیکلت و کلاه ایمنی به طور همزمان متولد نشدند. اما مدت زیادی طول نکشید تا رابطه‌ای بین ایمنی و استفاده از کلاه ایمنی برقرار شود. و اکنون کلاه ایمنی موتورسواری بیش از یک قرن قدمت دارد. این تاریخچه آن است:

– ۱۸۶۷ – اولین موتور سیکلت با نیروی بخار
– ۱۸۸۵ – اولین موتور سیکلت با موتور بنزینی
– ۱۹۱۴ – اولین کلاه ایمنی موتورسواری و استفاده اجباری در مسابقات جزیره من
– ۱۹۳۵ – مرگ لارنس عربستان
– ۱۹۴۱ – استفاده اجباری از کلاه ایمنی در ارتش ایالات متحده
– ۱۹۴۷ – تأسیس شرکت AGV
– ۱۹۵۳ – اولین کلاه ایمنی موتورسواری ثبت اختراع شده
– ۱۹۵۴ – اولین کلاه ایمنی موتورسواری از الیاف، تولید شده توسط AGV
– ۱۹۵۷ – تأسیس سازمان Snell
– ۱۹۶۱ – استفاده اجباری از کلاه ایمنی در استرالیا
– ۱۹۶۷ – شرکت Giacomo Agostini در یک مسابقه گرند پری با کلاه ایمنی تمام‌صورت
– ۱۹۷۳ – استفاده اجباری از کلاه ایمنی در بریتانیا
– ۱۹۹۲ – استفاده اجباری از کلاه ایمنی در اسپانیا

طبق اسناد، اولین موتور سیکلت در تاریخ توسط سیلوستر هاوارد روپر در سال ۱۸۶۷ ساخته شد که یک موتور بخار کوچک را به یک دوچرخه چوبی متصل کرد. اما اولین موتورسیکلتی که دارای موتور احتراقی بود، توسط گوتلیب دایملر و ویلهلم مایباخ در سال ۱۸۸۵ ساخته شد – بنیانگذاران آینده مرسدس – که آن را “Reitwagen” نامیدند؛ که به معنی “ماشین سواری” است.

این‌گونه بود که اولین موتورسیکلت‌ها و اولین برندها به وجود آمدند: هارلی، تریومف، ایندین، نورتون… و وقتی تولیدکنندگان این موتورسیکلت‌های اولیه شروع به دستیابی به سرعت‌های بالاتر کردند، جراحات ناشی از تصادفاتی که در آن‌ها سر راننده محافظت نمی‌شد، شروع به ظاهر شدن کرد. بنابراین، اولین کلاه ایمنی موتور سیکلت در تاریخ چه زمانی اختراع شد؟

در سال ۱۹۱۴، یک فیزیکدان بریتانیایی به نام اریک گاردنر شروع به مشاهده بیماران با جراحاتی کرد که بر اثر تصادفات موتورسواری ایجاد شده بودند. به دلیل تعداد زیاد بیمارانی که او به آن‌ها رسیدگی می‌کرد، به این فکر افتاد که کلاهی برای پوشش سر این موتورسواران بی‌احتیاط طراحی کند.

در واقع، گاردنر موفق شد استفاده از کلاه ایمنی را برای موتورسواران در مسابقات TT جزیره من در سال ۱۹۱۴ اجباری کند. بنابراین، می‌توانیم بگوییم که اولین کلاه‌های ایمنی و قوانین مربوط به آن‌ها از سال ۱۹۱۴ تاریخ‌گذاری می‌شوند.

اما این کلاه‌ها بسیار ابتدایی بودند، از چرم یا پوست حیوانات ساخته می‌شدند و همچنین برای محافظت از موتورسواران در برابر سرما نیز کاربرد داشتند. با این حال، باید اعتراف کرد که همزمان استفاده از کلاه در خارج از مسابقات محبوب نشد و استفاده از آن در تمام کشورها اجباری نشد.

به سوی نرمال‌سازی کلاه ایمنی موتورسیکلت :

همه چیز در سال ۱۹۳۵ با مرگ افسر مشهور ارتش تی. ای. لارنس آغاز به تغییر کرد. این افسر، که به نام لارنس از عرب شناخته می‌شد، قهرمان ملی و یک شخصیت بسیار معروف در میان «سلبریتی‌های» بریتانیایی آن زمان بود و به دلیل جراحاتی که در یک تصادف موتورسیکلتی دیده بود، درگذشت. این موضوع به وضوح خطرات رانندگی با موتورسیکلت بدون استفاده از تجهیزات مناسب را نمایان کرد.

دکتر هیو کرینز که به لارنس پرستاری می‌کرد، به دلیل مرگ او یک مطالعه را آغاز کرد، زیرا دریافت که ضایعات مغزی مستقیماً با آن تصادفات مرتبط بودند که در آن‌ها کلاه ایمنی محافظتی استفاده نمی‌شد.

تأثیر این مطالعه به گونه‌ای بود که در سال ۱۹۴۱ کلاه ایمنی برای موتورسواران ارتش بریتانیا، افرادی که وظایفی مانند پیام رسانی یا راهنمایی ترافیک داشتند، اجباری شد. می‌توانیم بگوییم که ارتش بریتانیا اولین نهاد رسمی بود که در طول جنگ جهانی دوم، اجباری کردن حفاظت از سر موتورسواران را به عهده گرفت.

اما، این اولین کلاه رسمی از لاتکس و کُرک ساخته شده بود، کاملاً قابل مقایسه با کلاه‌های امروزی نبود.

چند سال بعد، در سال ۱۹۵۳، چارلز اف. لمبارد، یک پژوهشگر نیروی هوایی ایالات متحده، اولین کلاه ایمنی موتورسواری با ساختار مدرن را تأیید کرد: پوسته سخت به ظاهر و پارچه نرم به درون.

نخستین برندهای کلاه ایمنی :

اگرچه استفاده از کلاه ایمنی برای رانندگی اجباری نبود، پس از جنگ جهانی دوم، اولین تولیدکنندگان تخصصی ظاهر شدند. یکی از پیشگامان در اروپا شرکت ایتالیایی AGV بود. این شرکت که توسط جینو والنزا در سال ۱۹۴۷ در امیسانو تأسیس شد – از جایی که AGV نام گرفت – ابتدا صنعت صندلی‌سازی موتورسیکلت و سپس به تولید لوازم جانبی از جمله کلاه‌های ایمنی پرداخت.

در سال ۱۹۵۴، این برند ایتالیایی قبلاً اولین کلاه ایمنی موتورسواری از الیاف تولید کرده بود. استفاده از این نوع مواد نشان از یک پیشرفت بزرگ بود و حتی امروزه هم کلاه‌ها به دو دسته تقسیم می‌شوند، آن‌هایی که دارای پوسته از الیاف هستند و آن‌هایی که ندارند.

دو سال بعد، AGV با ساخت اولین کلاه ایمنی جت موتورسواری، با طراحی چرخشی، ایمنی موتورسواران را تحول داد. این طراحی کاملاً متفاوت از آنچه که در آن زمان به شکل نیم تخم موجود بود، اما به صورت تمام صورت نبود.

در آن زمان، برخی از برندهای معروف به وجود آمدند: در ایالات متحده بل، که در ابتدا کلاه ایمنی برای موتورسواری تولید می‌کرد، و یا در ژاپن، آرای، که اولین برند ژاپنی بود، و یا شوئی، برندهای دیگری که نوآوری‌های آن‌ها بازار را تکامل داد.

تأییدیه‌ها و استفاده اجباری :

محبوبیت موتورسیکلت به ارتفاعات غیرقابل تصوری رسیده بود. این به این معنی بود که نهادهای صلاحیت‌مند در زمینه ایمنی موتورسیکلت و استانداردهای تولید کلاه ایمنی شروع به پیدایش کردند.

در سال ۱۹۵۷، بنیاد انجمن خاطره‌ساز Snell تأسیس شد، یک نهاد غیرانتفاعی که استانداردها و تعبیرهایی برای ایمنی موتورسواری در ایالات متحده تعیین و اعلام می‌کند. در واقع، گواهینامه Snell در حال حاضر یکی از سخت‌ترین است که یک کلاه ایمنی موتورسیکلت می‌تواند داشته باشد.

در سال ۱۹۶۶، استاندارد ملی ایمنی کلاه ایمنی موتورسیکلت ایالات متحده یکی از معیارهای رایج ایمنی برای تمام کلاه‌های موتورسیکلت را اعلام کرد؛ اولین نمونه از تأییدیه‌گیری.

اما اولین کشوری که یک گام عظیم به جلو در ایمنی جاده‌ای برداشت، استرالیا بود که در سال ۱۹۶۱ استفاده از کلاه ایمنی را اجباری کرد. با وجود این که یکی از کشورهای کلیدی در آگاهی رسانه‌ای و اهمیت علمی استفاده از کلاه ایمنی بود، انگلستان تا سال ۱۹۷۳ آن‌ها را اجباری نکرد، در حالی که در اسپانیا این اتفاق به خیلی دیری افتاد، در سال ۱۹۹۲.

به سوی کلاه ایمنی فک ثابت :

با تأسیس اولین تولیدکنندگان بزرگ موتورسیکلت، ایمنی موتورسواران به طور چشمگیری بهبود یافت.

تکامل کلاه‌های موتورسیکلت و ایمنی آن‌ها همیشه مسیرهای مسابقه‌ها را به عنوان زمین آزمایش می‌کرد. هر آن چیزی که در مسیرها آزمایش می‌شود، سال‌ها بعد به جاده می‌آید. در سال ۱۹۶۷، جیاکومو آگوستینی و شرکت AGV با استفاده از یک کلاه ایمنی موتورسیکلت فک ثابت مانند کلاه‌های امروزی، تاریخ کلاه ایمنی موتورسیکلت در یک مسابقه رسمی انقلابی کردند.

در آن سال‌ها صنعت به سرعت پیشرفت کرد: در سال ۱۹۶۸، بل اولین برندی بود که کلاه ایمنی تمام صورت با مدل Bell Star را به بازار عرضه کرد.

همچنین، در آن دوره، کلاه‌های موتورسیکلت خاکی نیز به وجود آمدند: تا آن زمان از همان کلاه‌های جاده استفاده می‌شد. آن‌ها شروع به استفاده از ویزورها برای مقابله با سنگ‌ها و خاک کردند، و در نهایت به کلاه ایمنی موتورسیکلت خاکی تمام صورت امروزی تکامل یافتند، که نیز برای اولین بار توسط بل به بازار عرضه شد.

پس از طراحی‌ها، مواد نیز تکامل یافتند، با استفاده از ترکیبات ویژه مانند فیبر کربن. در دهه ۸۰، شوئی اولین کلاه ایمنی چند لایه فیبری را با استفاده از کربن و کویلار تولید کرد؛ مدل GRV که قهرمانان ۵۰۰cc مانند رینی یا گاردنر آن را پوشیدند.

ایمنی کلاه‌های موتورسیکلت امروزی :

امروزه، تولیدکنندگان اصلی کلاه ایمنی موتورسیکلت‌ها کلاه‌هایی را ارائه می‌دهند که در آزمایشگاه‌ها با استفاده از آخرین فناوری‌ها توسعه یافته‌اند. ایمنی تنها چیز مهم نیست، راحتی نیز اهمیت دارد.

کلاه‌های موتورسیکلت امروزی می‌توانند از ترکیبات فیبر کربن و کویلار ساخته شوند. این مواد بسیار سبک و با مقاومت بالای ضربه ارائه می‌دهند.

با این حال، وجود دارد که هر کلاه موتورسیکلت باید از چندین تأییدیه عبور کند، مانند استاندارد ECE 22.05 در اروپا یا استاندارد DOT در ایالات متحده. گواهی‌نامه‌های اجباری که اطمینان می‌دهند که این کلاه‌ها آزمایش شده‌اند و با موفقیت آزمون‌های مقاومت مربوط را پشت سر گذاشته‌اند.

همچنین، از سال ۲۰۱۹ به بعد، رانندگان حرفه‌ای باید با کلاه ایمنی موتورسیکلتی که دارای تأییدیه FIM از فدراسیون بین‌المللی موتورسیکلتسواری است، مجهز شوند.

بنابراین، کلاه‌های موتورسیکلت به توسعه و مطالعه مداوم می‌پردازند تا هر روز بیشتر بتوانیم به طور ایمن‌تری موتورسواری کنیم.

همانطور که همیشه در مسترکاسکت می‌گوییم؛ امنیت خود را حفظ کنید و از شور و شوق خود هنگام راید با موتورسیکلت با ضمانت ایمنی حداکثری لذت ببرید.

نتیجه گیری:

کلاه کاسکت از دوران باستان تا به امروز، به عنوان یک وسیله‌ی حفاظتی، تکامل زیادی یافته است. از کلاه‌های فلزی سربازان باستان تا کلاه‌های پیشرفته و هوشمند امروزی، این وسیله همواره نقش حیاتی در حفظ ایمنی افراد داشته و با پیشرفت تکنولوژی، نقش آن در آینده نیز پررنگ‌تر خواهد شد.